Kamienica Celejowska

Obraz przedstawia widok Kazimierza, lecz nie rzeczywisty, a złożony z motywów wybranych z architektury miasteczka. Kompozycja w formie góry, którą otacza spiralnie mur. Górę wieńczy zespół kościoła i klasztoru Reformatów, u podnóża z lewej kilka domów, a po prawej grupa księży w szarych sutannach i czarnych kapturach. Nieco u dołu budynek spichlerza. Po prawej jeszcze niżej brązowa fasada kamienicy Celejowskiej, a u dołu studnia w kolorze czarnym. Po prawej dom o niebieskim dachu, do którego po drabinie wspinają się ludzie. Kompozycję od dołu zamyka mur biegnący ukośnie z lewej na prawo.Kolorystyka jasna, barwy czyste, pastelowe. Tło ciemnozielone. U dołu z lewej sygnatura: "Teresa Roszkowska 1929".

Obraz przedstawia św. Floriana patrona strażaków. Na głowie hełm, głowa zwrócona lekko w prawo, oczy uniesione do góry, lewa ręka trzymająca drzewce, palec wskazujący lekko odchylony, prawa ręka opuszczona, zarysowane mięśnie, łokieć jakby otarty. Św. Florian ubrany w szatę w rodzaju fartucha, na ramionach naramienniki. Tło brązowe, ciemne, szaty ciemnoniebieskie, ciało cieliste, refleksy karminowe na lewym ramieniu Floriana, takież tło za nim z prawej strony postaci. Niesygnowany. Na odwrocie płótna napis: Buonarotti N 3500, pieczęć nieczytelna.

Pejzaż z widokiem na Farę, wyłaniającą się zza pierwszoplanowej roślinności. Malowany bez szczegółów, lekko, impresyjnie. Koloryt stonowany, delikatny. Zieleń i brąz roślinności, czerwony o przygaszonym fioletowym odcieniu dach kościoła, niebo zajmujące 2/3 powierzchni obrazu biało - niebiesko - kremowe. Sygnowany u dołu po lewej: "T. Pruszkowski". Na odwrocie dedykowany: " Pani Profesor Niemojewskiej ofiaruje ze wstydem i obawą niniejszy landszaft niegodny malarz T. Pruszkowski Warszawa 8. Czerw. 1936 r." Niżej biała pieczęć lakowa.

Obraz przedstawia widok na fragment Rynku w Kazimierzu w dzień targowy. Na pierwszym planie konie maści kasztanowej, po lewej furmanki, przed którymi sylwetki dwóch kobiet. W głębi po prawej jasnoniebieska w kolorze fasada kamienicy Gdańskiej, z balkonikiem, przed którą biało-beżowe daszki straganów. Po lewej w głębi szare dachy kamienicy z białymi kominami. Po prawej na skraju w głębi fragment, barwy różowej, ściany innej kamienicy. Tonacja jasna, urozmaicona, obraz malowany swobodnie szerokimi impastami. U dołu z lewej sygnatura: "Z. Jasiński 1911" Na odwrociu nalepka z napisem: " Nr 057 Nowy Świat Nr 22 Wystawa obrazów "SZTUKA" Warszawa 19 sierpnia 1912r."

Obraz przedstawia widok na fragment zabudowy miasteczka. Pośrodku ciemnobrązowe drewniane szopy, po lewej fragment wysokiej kamienicy z drewnianym balkonem, w głębi szarobiała ściana boczna innego domu. Po prawej szara ściana domu z wysokim kominem i dwoma pustymi oknami. Obraz utrzymany w jednolitej tonacji szarości i brązów malowany sumarycznie z pominięciem szczegółów, kontury miękko zacierające się.

Powierzchnię obrazu zajmuje w 4/5 sztafaż, a w 1/5 inskrypcja dotycząca Kazimierza. Na tle jasnoniebieskiego wyblakłego nieba przedstawione jest wzgórze zakomponowane centralnie z dowolną kompozycją sztafażu kazimierskiego. Oś obrazu wytyczają małe piętrzące się domki, bryła kościoła farnego, ponad nią zamek i baszta. Obraz jest malowany linearnie. Gama kolorystyczna sztafażu utrzymana jest w brązach, załamanych zieleniach i płasko kładzionych czerwieniach dachu. W prawym dolnym rogu data: "1974", w lewym dolnym rogu monogram autorki.