Zamek w Janowcu

Wielka, drewniana (dąb) szafa o konstrukcji wieńcowej, wsparta na 6- ciu kulistych, spłaszczonych nogach; korpus dwuskrzydłowy podzielony trzema pilastrami z korynckimi głowicami. Lico pilastrów zdobią proste intarsje: po dwa prostokąty z jednym bokiem wciętym w "V":między prostokątami sześciokąty. Wieniec dolny szafy oddzielony od korpusu wydatnym gierowanym w partii pilastrów gzymsem, z prostokątnymi szufladami - ozdobionymi płycinami, na których obrys nałożone są profilowane i lekko gierowane sześciokąty. Wieniec górny prosty, wyłamany do góry, bogato profilowany. Prostokątne pola płycin korpusu szafy zdobią profilowane, również sześciokątne płyciny o wypukłych górnych i dolnych bokach dekorowanych gierowanym profilowaniem. Gzyms dolny szafy wyłamany w partii pilastrów. Ścianki boczne szafy z prostymi płycinami. Plecy proste.

Siekierka wykonana z jednego kawałka metalu, z otworem na trzonek w połowie długości, jeden koniec rozklepano na płaski- prawie prostokątny element pracujący(zapewne do obróbki kamienia - młotek kamieniarski), drugi z końców masywny w przekroju kwadrat.

Kompozycja ujęta w kształcie owalu o wymiarach 16,5 x 22 cm. Przedstawia widok zamku w Janowcu od strony zachodniej. Ruiny zamku na skarpie górują nad miasteczkiem, ukazanym w dali. Na planie widać zarośla. W dali Wisła, a za nią skarpa. Artysta przedstawia widok nocą, z dominującą paletą barwną błękitów i indygo. Styl wskazuje na malarstwo nurtu romantyzmu niemieckiego. Pejzaż namalowany temperą na papierze. Brak sygnatur. Autor nieznany. Obraz oprawiony współcześnie, w drewnianą ramę z passe-partout.

Obraz przedstawia widok Janowca z drugiej strony Wisły, od zlokalizowanej w Kazimierzu Dolnym przeprawy przez rzekę. Sygnowanie brak.

Obraz przedstawia ruiny zamku w Janowcu od strony wschodniej. Centralny element stanowi trzy kondygnacyjna przełamana elewacja wschodnia z bramą wjazdową. Nad bramą ozdobny portal z trójkątnym szczytem. Na przedłużeniu widocznej części drogi wjazdowej z wysokim kamiennym obramieniem, masywne kamienne wsporniki mostu w tonacji rozbielonego różu. Z prawej strony dwie topole, duże niewyraźnie zaznaczone postaci ludzkie, krzewy na stoku fosy. Na pierwszym planie w części centralnej idąca drogą postać ludzka w niebieskich spodniach, zwrócona lewym półprofilem. Pejzaż w tle przeładowany wzgórzami. Kolorystyka spokojna, zgaszona. Roślinność zielona i brunatna. Na pierwszym planie rozbielona droga i fosa z plamami zółcieni i szarości.

Obraz przedstawia widok zamku od strony południowo-wschodniej. Elewacja południowa oflankowana dwoma cylindrycznymi, smukłymi wieżami pokrytymi z kopułami z iglicą na szczycie. W części środkowej wydatny ryzalit. W elewacji wschodniej cylindryczna basteja. Z prawej strony wzgórza widoczne zbocze porośnięte drzewami, z lewej strony zamku kępy roślin. Na pierwszym planie u podnóża wzgórza nieliczne postacie ludzkie i schematycznie zaznaczone zabudowania miasteczka. Kolorystyka obrazu utrzymana w jednolitej tonacji z dominacją szarości, zgniłej zieleni i brązu. Kontury zamku wyraźne. Niebo blade w odcieniu błękitu z szarymi chmurami. Najjaśniejszy element - rozbielona szarość elewacji południowej z elewacją wschodnią w odcieniu brązowym. Obraz wykonany jako kopia wg. T. Chrząńskiego i S. Strączyńskiego z 1850 r.