Zamek w Janowcu

Na gładkim tle ukazane są trzy stojące postacie mężczyzn- dwóch stojących tyłem do widza, jeden en face. Obok nich (po lewej w rogu) postać siedząca. Mężczyzna z lewej: ukazany tyłem, uchwycony w ruchu kroczy do przodu. Wysoki, ukazany półprofilem z wąsami, głowa wysoko podgolona. Na głowie czapka z fantazyjnie wychylonym wierzchem okolona futrem, ozdobiona dwoma piórami zatkniętymi z tyłu Odziany w żupan (stójka widoczna w partii górnej) na wierzchu obszerny przerzucony przez lewe ramię płaszcz ozdobiony od przodu dekoracyjnymi pętlicami i guzami) część płaszcza widoczna z prawej. Spod płaszcza z prawej strony widoczne ostrze szabli. Nogi postaci umięśnione, mocne. W partii stóp zakończone w szpic(rys. szkicowy)Postać ukazana tyłem po po prawej stronie nieco niższa od poprzedniej, o podgolonej wysoko głowie, nakrytej podobną czapą z futrzastym otokiem. Odziana w długi, sięgający kostek płaszcz z rękawami, i prostokątnym, wyłożonym na plecy kołnierzem- rodzajem czamary. Ręce postaci odsunięte od tułowia ugięte w łokciach w prawej dłoni obosieczna broń krótka, połączenie buzdyganu z toporem. Nogi mocne umięśnione w kontrapoście, rysowane analogicznie jak w przypadku postaci z lewej. Z lewej widoczne spod płaszcza ostrze szabli. Postać ukazana en face: stoi w wykroku, jest to wysoki mężczyzna o wygolonej głowie z niewielkim kosmykiem zostawionym na samym czubku głowy. Twarz o rysach mongoidalnych z wąsami. Odziany w krótki prosty kubrak, sznurowany na piersi, przepasany pasem kontuszowym (kraciasty). Na ramiona ma narzucony długi płaszcz podbity futrem z dużym futrzanym kołnierzem (rysie) zapiętym na jeden ozdobny guz. Płaszcz ten rodzaj szuby ma na połach naszyte ozdobne taśmy i pętlice z guzami. Lewa ręka ugięta w łokciu - trzymana przed brzuchem - w dłoni buzdygan zakończony kulą. U prawego boku szabla. Nogi silne, umięśnione ukazane szkicowo. Postać siedząca w lewym narożu o podgolonej głowie z kosmykiem na czubku, odziana w krótki kubrak ze stójką, pętlicami i guzami. Twarz z wąsem. Wszystkie postacie ukazują typy szlachecki XVIII w., Polski. Postacie stoją na jałowym gruncie ponad nimi napisy jeden sepią "POLONAI" w j. francuskim poniżej pod tym napis kreską analogiczną do całego rysunku "POLACHI,", w lewym dolnym rogu napis "WILLOEM BAUR,jnuet" Całe przedstawienie obwiedzione jest prostą kreską.

Grafika ukazuje rozległy widok na znajdujące się na wzgórzu, porośniętym zielenią ruiny zamku w Jazłowcu. Za zamkiem widoczna jest zabudowa podgrodzia - położonego niżej. Na I planie ukazana jest polna droga wiodąca do zamku, zabezpieczona od strony zbocza sporymi kamieniami (str. lewa), a po drugiej stronie porośnięta polną roślinnością i krzewami. Na drodze prowadzącej do zamku znajduje się postać ludzka idąca ku bramie, odziana w kożuch i papachę na głowie- wspiera się na lasce. Przy drodze z lewej znajduje się stary, nieco pochylony krzyż przydrożny. Ruiny zamku widoczne są w zarysie - można rozpoznać pomieszczenia przybramne, w środku nich pozostałości bramy z widocznym wyraźnie jej półkolistym zarysem; za pomieszczeniami bramnymi i i murem kurtynowym znajduje się baszta okrągła o porośniętej roślinnością koronie murów, w bryle baszty zaznaczono na dwóch kondygnacjach półkoliste otwory okienne obramione klińcami. Dalej w prawo od baszty ciągną się mury sporego zamczyska, wśród których można zauważyć basztkę prostokątną, a na drugim krańcu zarys analogicznej -już opisanej okrągłej. Zabudowania podgrodzia- od strony stoku góry wysokie z wysoko umieszczonymi prostokątnymi oknami, ściany dwóch budynków -krytych wysokimi dachami czterospadowymi; przy skarpie z przyporami i wykuszem na ich zetknięciu się. Budynki te ciągną się się w głąb zabudowy podgrodzia. W najbliższym sąsiedztwie zamku, tuż przed opisanymi powyżej budowlami znajdują się dwa mniejsze domy; jeden to rodzaj basztki czworokątnej krytej dachem czterospadowym z przejazdami bramnymi w przyziemiu, obok niski skryty za basztką parterowy budynek poprzedzony cylindrycznym wykuszem. Za basztką w głębi ukazano zarys budynku tej samej co basztka wysokości zamykającego wewnętrzy dziedziniec podgrodzia, na którym rosną drzewa, gdyż ich korony wyrastają ponad dachy domów. Za podgrodziem widoczna jest spora kępa drzew porastająca do końca wzgórze przed stromizną. Stok góry, ku któremu skierowane są elewacje domów podgrodzia porastają jedynie trawy i kępa krzewów widoczna jest tylko poniżej baszty zamkowej. Na stoku tym poniżej znajduje się murowana ziemianka z półokrągłym otworem. Stok schodzi do małego strumyka wijącego się ku horyzontowi. Po drugiej stronie wzgórze porośnięte krzewami. W prawym dolnym rogu napis "POLOGNE" w prawym dolnym narożu "del'Impre de Leclerce. Grafika jest u dołu przedstawienia podpisana "Ruines du Chateau de Jazlowiec".

Biała, gładka, bez dekoracji, pojemnik na sos w kształcie przypominającym wrzeciono z dwoma zwężeniami w miejscu wylewów-góra tj. pojemnik połączony poprzez szeroką nóżkę z podstawką w formie owalnego półmiska. Sosjerka nie jest sygnowana.

Młynek w kształcie wysokiego, walcowatego metalowego naczynka - składający się z dwóch zasadniczych części wkładanych jedna w drugą po środku korpusu przedmiotu. Część górna zak. półkolistą nakładką (część ruchoma- po zdjęciu pojemnika pod nią wsypuje się pieprz) z otworem na środku przez który przechodzi metalowy bolec do osadzania korbki (od dołu w tej części korpusu umieszczono mechanizm mielący). Dolna część korpusu młynka w który osadza się górę służy jako pojemnik na zmielony pieprz. Powierzchnia naczynka ozdobiona prostymi pionowymi kreskami, a w miejscu styku opisanych powyżej części - kropkami. Na górnej części dwie śruby mocujące mechanizm mielący. Korbka młynka w kształcie rozciągniętego S zakończonego bolcem z drewnianym uchwytem.

Czerpak nieduży z wyprofilowanym wylewem(str. lewa) Trzonek łyżeczki do sosów płaski wąski, rozszerzający się ku półokrągłemu końcowi trzonka. Powierzchnia trzonka ozdobiona po obu stronach rytym rowkiem biegnącym przy krawędziach trzonka i łącząca się na jego półkolistym zakończeniu w formie dwóch brzuśców. Przypomina to pisaną kaligraficzną literę W. Obiekt nie sygnowany.

Łyżeczka do herbaty o prostym migdałowatym czerpaku przechodzącym poprzez zbliżony do serca kołnierzyk, w prosty rozszerzony na końcu i zakończony półkoliście trzonek. Trzonek płaski, gładki, dekorowany jedynie przy półkolistym zakończeniu dwoma wgłębieniami w kształcie półksiężyca. Na szerokiej części trzonka ryta litera duża "R". Na odwrocie trzonka zatarta sygnatura: w prostokątnej ramce litera duża "N"? lub "M"? skrzyżowane młotki i duża litera "C"? lub "G"? dalej duża litera "S"? lub mała nad kreską "o"?.